یونگ، در دستگاه روانشناسی خود، که مبتنی بر پژوهش تجربی است، می‌کوشد که پدیده‌های گوناگونی را که به انسان مربوطند _ و از جمله دین را _ بر بنیاد شیوه‌های علمی بررسی کند و از توسل به هر گونه ملاحظات فوق طبیعی یا فلسفی بپرهیزد. او ، در تبیین مفهوم‌ها و اعمال دینی، پای فعالیت خلّاق ضمیر ناخود آگاه را به میان می‌آورد و در عین حال دین را محصول حالت مراقبه و تذکر و توجه دقیق به بعضی عوامل مؤثری می‌داند که انسان عنوان (( قدرت ظاهر )) را به آن‌ها اطلاق می‌کند.
مرتب سازی براساس :