وقتي اين كتاب را در دست مي‌گيريد، به طور ناباورانه با خود مي‌گوييد كه چرا يك رويكرد روان‌شناختي از قبيل شناختي ـ رفتاري مي‌تواند در غلبه بر مشكلات خواب به شما كمك كند. خلاصه‌اي از تاريخچه اين نوع درمان شايد بتواند براي سوال شما پاسخ قانع كننده و مفيدي باشد. در دهه‌هاي 1950 و 1960 شيوه جديد درماني كه بسيار گسترده و جامع‌تر از شيوه‌هاي قبلي بود، تحت عنوان «رفتاردرماني» ارايه گرديد. اين روش درماني دو ويژگي عمده داشت. نخست آن كه پيروان آن قصد داشتند نشانه‌هاي بيماري (از قبيل اضطراب) را از طريق رو به رو شدن
با خود آن و به جاي تكيه بر روانكاوي و بدون توجه به چگونگي يا تاريخچه آن، از بين ببرند (نظريه روانكاوي به وسيله زيگموند فرويد و طرفدارانش ارايه گرديد). دوم آن كه پيروان آن روش‌هايي را به كار مي‌برند كه با آنچه روانشناسان آزمايشگاهي از طريق سازوكار يادگيري دريافته بودند، ارتباط ضعيفي داشت. اين يافته‌ها مواردي بودند كه مي‌شد آن‌ها را مورد آزمايش قرار داد.
مرتب سازی براساس :